تغذیهی دو سال اول یعنی همان 1000 روز اول فرزند دلبندتان به طور مستقیم روی سلامتی او در بزرگسالی و پیری تأثیر خواهد گذاشت.
مادرم میگوید مادر بودن یعنی اینکه نگران بچگی، جوانی، بزرگسالی، پیری و حتی آن دنیای فرزندت باشی. میگوید فرقی نمیکند شما چند سالتان باشد همیشه برای من بچهاید. هنوز هم سر سفره مثل همهی مادرهای دیگر آن جملهی معروف «بخور جون بگیری، مادر» را تکرار میکند و معتقد است که تغذیه یعنی سلامتی و سلامتی یعنی بزرگترین سرمایهی انسان. اگر شما قصد بارداری دارید و یا اینکه تازه مادر شدهاید و مثل مادر من نگران سلامتی فرزندانتان در بزرگسالی هستید باید بدانید که تغذیهی دو سال اول یعنی همان 1000 روز اول فرزند دلبندتان به طور مستقیم روی سلامتی او در بزرگسالی و پیری تأثیر خواهد گذاشت.
امروزه مشخص شده است مرگومیر ناشی از بیماری عروق کرونری در سن بزرگسالی با وزن نوزاد متولدشده و تغذیهی او در دو سال اول ارتباط دارد. در این مطلب بیشتر در خصوص اهمیت دو سال اول زندگی کودک و تأثیر آن روی سلامت آتی او صحبت میکنیم. لطفاً با ما همراه باشید.
اختلال بیشفعالی ـ کمتوجهی، یکی از شایعترین اختلالهای دوران کودکی است البته بعضی نیز اطلاعات کمی از این اختلال دارند. مثلا اگر فرزندی بیدقت است، نمره پایین از دروس میگیرد و کتاب یا اسباببازیهایش را جا میگذارد صرفا او را گیج و خنگ میدانند، در صورتی که شاید این کودک بیشفعال نوع بیتوجه باشد.
برعکس فرزندی که تحرک زیادی دارد و شیطنت میکند را بیشفعال میدانند، در صورتی که باید بدانند هر شیطنتی بیشفعالی نیست و شیطنت جزو رفتارهایی است که از تمامی کودکان در مواقعی بروز میکند، اما این برای کودکان بیشفعال به حدی است که عملکرد آنها را در منزل، مدرسه، ارتباط با همسالان و اطرافیان دچار مشکل میکند. باید بدانیم این اختلال قبل از هفت سالگی شروع میشود و امکان دارد هر کودک بیشفعال با نوع متفاوتی از آن درگیر باشد، در نوع بیشفعالی با محور مشکلات تمرکز و توجه، این کودکان بسیار بیدقت هستند و توجه زیادی به جزئیات ندارند، بر تکالیف مدرسه و حتی بازیها نمیتوانند تمرکز داشته باشند و آن را به پایان رسانند، در دروسی مثل ریاضی و دیکته که نیاز به توجه و تمرکز بیشتری دارد، معمولا مشکلات بیشتری نشان میدهند . وقتی با آنها صحبت میکنید،گوش نمی دهند و محرکهای بیرونی غالبا حواسشان را پرت میکند. این کودکان اکثرا فراموشکارند و وسایلشان را گم میکنند یا جا میگذارند. وقتی این کودکان به سنین نوجوانی میرسند، به علت فراموشکاری به عنوان افراد حواس پرت و بینظم از آنها نام برده میشود.
برای بعضیها بیشتر شبیه یک مسابقه دو است؛ آن هم دوی استقامت. همان که باید حسابی خودت را آماده کرده باشی. همان که باید بدوی و خسته نشوی.
همان که خیلیها به خط پایانش نمیرسند و آنهایی هم که از خط پایان عبور میکنند، حسابی از نا و نفس افتادهاند. مقصود از این شبه مسابقه، همان ماجرای قدیمی انتخاب بهترین مدرسه و ثبتنام دانشآموز است. همان که با تعطیلی مدرسهها آغاز میشود و پدر و مادرها باید در کنار هزار و یک کار دیگر، از صبح تا شب بدوند و بگردند و تلاش کنند تا یک مدرسه مناسب و باب میل خود و جیبشان ـ البته از نگاه خودشان ـ بیابند و تازه وقتی مدرسه پیدا شد، باید آن دویدن اساسی ـ مانند صد متر آخر مسابقه ـ را شروع کنند تا با صد اما و اگر و شاید، فرزند دلبندشان را در آن مدرسه خوشنام و نشان، ثبتنام کنند.
اگر در محدوده نباشید، بازندهاید
هوا بس ناجوانمردانه گرم است، اما پدر و مادرها چارهای ندارند، باید بیایند و فرزندشان را حضوری و گاه پس از امتحانات کتبی و شفاهی در مدرسه ثبتنام کنند. در میان والدینی که پوشه به دست در حیاط و راهروهای مدرسه ایستاده و راه میروند، بعضیها خوشحال و راضی، کارها را انجام میدهند، فرزندشان ثبتنام میشود و به خانه برمیگردند و بعضیهای دیگر هم سرگردان و مستاصل در کار این ماراتن نفسگیر میمانند و به این فکر میکنند که چطور باید مسئولان مدرسه را راضی کرد تا این دانشآموز هم در همان مدرسه ثبتنام شود؟
این روزها با وجود تبلتهای اختصاصی برای گروه سنی کودک و همچنین اسباببازیهایی که بر اساس آخرین پیشرفتها در حوزه فناوری طراحی و به بازار عرضه شده است، بچهها از نبود پدر و مادرها در کنار خود بویژه دراقات فراغت تابستان کمتر گله میکنند.
اگرچه بازی های رایانه ای مهیج توانسته جای خالی والدین را در کنار فرزندانشان پر کند، اما باید به این موضوع مهم توجه داشت که این رویکرد می تواند سلامت جسمی آنها را به خطر اندازد. در این سنین برقراری ارتباط عاطفی بین فرزندان و والدین از اهمیت زیادی برخوردار است و مهم تر این که آنها در این سنین بیش از هر زمان دیگری باید فعالیت جسمی داشته باشند. حال این که سرگرم شدن آنها با بازی های رایانه ای، فعالیت جسمانی فرزندان را به حداقل می رساند. کارشناسان با توجه به این رویکرد مجموعه ای از اسباب بازی های دیجیتال را معرفی کرده اند که نه تنها می تواند در برقراری ارتباط کودکان با دنیای دیجیتال نقش داشته باشد، بلکه می تواند در ایجاد تحول در ابعاد دیگری همچنین رشد اجتماعی و ذهنی کودکان نیز تاثیرگذار باشد. در ادامه تعدادی از آنها را معرفی کرده ایم. این اسباب بازی ها که به نوعی هوشمند تلقی می شود، علاوه بر سرگرمی در آموزش مهارت های زندگی به کودکان و همچنین آموزش بسیاری از مفاهیم دیگر و به طور کلی در یادگیری آنها نقش مهمی دارد.